Prawdziwa sesja RPG

[Roman Budzowski]

Witam
Jezeli ktos nie wie, jak wyglada prawdziwa sesja RPG, w ktorej gracze i mistrz gry wczuwaja sie do maksimum w swoje role, to zapraszam do obejrzenia filmiku:
www.innotech.pl/pub/rpg.wmv

pozdrawiam
Roman Budzowski

[Augustyn Surdyk]

Wyczuwam ironię w „prawdziwej sesji” :) Określiłbym ten przypadek jako ‘Live Action Role Play - Total Extreme’ i opatrzyłbym notką „Nie próbuj tego naśladować!” jak w przypadku innych mało wybrednych i jeszcze bardziej absurdalnych programów młodzieżowych, które promuje MTV.

Prawdopodobnie na podstawie takich właśnie odizolowanych skrajnych przypadków bezmyślności feruje się w niektórych mediach uogólnienia dotyczące całej populacji graczy. I ta tendencja rodem z prasy brukowej dotyczy niestety wszystkich dziedzin życia, przyczyniając się do budowania mitów, uprzedzeń itp. A przecież, jak mawiał Smoleń w jednym z programów kabaretowych (bo przykład też tragikomiczny) „Normą jest ogół a nie margines”. :)

Właściwie to ten temat pasuje bardziej jako ciekawostka do działu rozrywkowego niż naukowego. :)

[Marcin Segit]

Chcialbym zauwazyc, ze jest to nagranie zrobione dla zartu.

[Augustyn Surdyk]

Oczywiście, ale nawet autoironia i żarty mogą okazać się zgubne, gdy taki materiał zostanie zmanipulowany i opatrzony odpowiednim komentarzem. Nawet w pracach naukowych (lub naukawych :) ) m.in. również o RPG zdarza się, że autor opisuje zjawisko i dorabia ideologię (często błędną) po np. obserwacji 2-3 sesji gier fabularnych. Tu sprawdza się zasada, że teoria nie może istnieć w oderwaniu od praktyki. Zjawisk, w których zachodzą interakcje nie można opisywać nie będąc choć raz ich uczestnikiem – a w przypadku gier fabularnych jednorazowy udział w sesji nie wystarczy, gdyż można uzyskać całkowicie przekłamany obraz zjawiska np. z powodu nieudolnego lub początkującego prowadzącego lub graczy i wielu innych czynników.

W metodologii badań naukowych znany jest także tzw. paradoks badacza, gdy nawet w przypadku „obserwacji nieuczestniczącej” obserwator-badacz może swoją obecnością zakłócić badane procesy i nieświadomie zafałszować wyniki badań (np. obecność obserwatora sesji gier fabularnych może krępować graczy i powodować ich nienaturalne, odbiegające od zwykłego zachowanie). Lub, wracając do materiału z linku, badacz pozbawiony poczucia humoru, któremu obce są RPG lub niezbyt uważnie go śledzący mógłby wziąć całą sytuację za autentyczną (np. fragment telewizyjnej kroniki policyjnej) i na podstawie tego filmu napisać artykuł nt. zachowań miłośników gier fabularnych w ogóle.

[Augustyn Surdyk]

Uprzejmie informuję (szczególnie osoby zainteresowane zastosowaniem gier komunikacyjnych [gł. fabularnych] w nauczaniu języków obcych), że wykład wygłoszony przeze mnie w Göteborgu na ostatnim światowym kongresie FIPLV i LMS nt. „An Introduction to the Communicative Technique of Role-Playing Games i n Teaching Foreign Languages”
(“Wstęp do techniki gier fabularnych w nauczaniu języków obcych”) jest już dostępny na stronach Fédération Internationale des Professeurs de Langues Vivantes (FIPLV) w dziale „World Congress”/”Documents”/”English”: http://www.fiplv.org. Podczas wykładu zaprezentowałem moją propozycję definicji klasycznych gier fabularnych. Przy okazji serdecznie dziękuję wszystkim osobom, które przyczyniły się (głównie poprzez dyskusje na poprzednim forum PTBG na Yahoo) do powstania ostatecznej wersji. Tym bardziej zachęcam wszystkich Członków i Sympatyków PTBG do wspólnego opracowania pozostałych, licznych definicji pobocznych RPG.

Również na strona FIPLV jak i LMS (RIKSFÖRENINGEN FÖR LÄRARNA I MODERNA SPRÄK) http://www.lms-riks.se zamieszczono ogłoszenie o naszej najbliższej konferencji.

Serdecznie pozdrawiam

Augustyn Surdyk