8-bit - nostalgia czy modny oldschool?

[Augustyn Surdyk]

Gry sprzed wielu lat
Lata osiemdziesiąte obfitowały w produkcje, które posuwały naprzód branżę gier komputerowych. Obok tytułów przełomowych pojawiały się też wtórne, ale tak wciągające, że trudno się było od nich oderwać.
Przedstawiamy kolejną odsłonę cyklu poświęconego najciekawszym produkcjom ery ośmiu bitów. Umieszczamy tu tytuły, które – naszym zdaniem – zasługują na uwagę. Nie zawsze są to tytuły znane bądź tzw. przeboje. Czasem sięgamy po prawdziwe gwiazdy, czasem jednak po perełki, które warto ocalić od zapomnienia. Zapraszamy do lektury!

Całość: http://gry.onet.pl/28061,1628516,artykul.html

[Marcin Drews]

Podstawową wadą takich zestawień jest fakt, iż wspomina się w nich przede wszystkim gry zręcznościowe, jak gdyby chcąc w ten sposób wskazać na to, że platformy 8-bitowe były były pociesznie prymitywne lub prymitywnie pocieszne. Szerokim łukiem omija się przygodowe gry tekstowo-graficzne (trudna Rigel's Revenge chociażby), absolutnie kultowe gry logiczno-zręcznościowe w rzucie izometrycznym (Head over Heels), gry przygodowo-zręcznościowe (seria Dizzy), gry logiczne (słynny Gyron Necropolis, za którego ukończenie oferowano nowiutkie porsche), rpg (Bard's Tale) czy strategiczne (znakomity Nether Earth). Takie produkcje odtwarzano potem na komputerach osobistych. Odtwarzano i odtwarza się nadal. Wspomniany Head over Heels Jona Ritmana i Berniego Drummonda doczekał się trzech profesjonalnych remake'ów (polecam: http://retrospec.sgn.net/games/hoh/). Bard's Tale z kolei był zaawansowaną trzyczęściową produkcją Electronic Arts, a zatem firmy nie w kij dmuchał (gra doczekała się wysokobudżetowej wersji na PC). Seria Dizzy pozostaje wzorcem, na którym oparte są dzisiejsze gry przygodowe (wątek "kombinacji z przedmiotami", jak określał to Adrian Chmielarz, twórca Painkillera i Bulletstorm), a Nether Earth było pierwowzorem Robbo Rumble - jednej z pierwszych polskich gier na PC wydanych w USA.

Byłoby znacznie lepiej, gdyby teksty na temat ośmiu bitów pisali ci, którzy tę dziedzinę znali, a nie młodzież czerpiąca swą wiedzę z Wikipedii.

[Augustyn Surdyk]

Na obronę autora dodam może tylko, że to nie pierwsze zestawienie, a w poprzednich dwunastu zaprezentował szerszy wybór gier (spis poniżej).


W poprzednich odsłonach przedstawiono:

- część pierwsza:

„Bruce Lee”, „Rescue on Fractalus / Behind Jaggi Lines”, „Pinball Construction Set”, “The Last Ninja”, “Kennedy Approach”, “Uridium”, „Football Manager”, “Elite”, “The Great American Cross-Country Road Race” i “The Eidolon”

- część druga:

„Dig-Dug”, „Head over Heels”, “Centipede”, “Rainbow Islands”, “River Raid”, “Solo Flight”, “Manic Mansion”, “Boulder Dash”, “Draconus” i “Robbo”.

- część trzecia:

“International Karate”, “Castle Wolfenstein”, “Bomb Jack”, “Gremlins”, “North & South”, “Jet Set Willy”, “Kokotoni Wilf”, “Dan Dare: Pilot of the Future”, “Zybex” i “Mr Robot and His Droid Factory”.

- część czwarta:

„Agent USA”, „Tapper”, „Microprose Soccer”, „Stop the Express”, “Sokoban”, “Orc Attack”, “Nodes of Yesod”, “Tumble Bugs”, “Misja” oraz “Arkanoid”.

- część piąta:

“Spy vs. Spy”, „Fred”, „Asteroids”, „Donkey Kong”, „Miecze Valdgira”, „Missile Command”, “Knight Lore”, “Jackal”, “Pooyan” i “Raid over Moscow”.

- część szósta:

„Who Dares Wins II”, „Lasermania”, „Kissin’ Kousin”, “Barahir”, “Highway Encounter”, “The Great Giana Sisters”, “Gyruss”, “Yie Air Kung Fu”, “Pijamarama” i “Pole Position”.

- część siódma:

“The Hobbit”, “Hans Kloss”, “Quasimodo”, “Archon: The Light and the Dark”, “Pharaoh’s Curse”, “Decathlon”, “Little Computer People”, “The Great Escape”, “Contra” i “Henry’s House”.

- część ósma:

„Operation Wolf”, „Mózgprocesor”, „Paperboy”, „Nobby the Aardvark”, “Władcy ciemności”, “Target: Renegade”, “Miner 2049er”, “Pool of Radiance”, “Back to Skool” i “Chimera”.

- część dziewiąta:

“Dizzy: The Ultimate Cartoon Adventure”, “Rampage”, “Tempest”, “Spy vs Spy 2: The Island Caper”, “Robbo Konstruktor”, “Qix”, “The Lords of Midnight”, “Star Raiders”, “Pitfall!” i “The Golden Axe”.

- część dziesiąta:

„Frogger”, „Klax”, „The Last Starfighter”, “Emlyn Hughes International Soccer”, “Silent Service”, “Jumping Jack”, “Inny świat”, “Seven Cities of Gold”, “Ikari Warriors”, “Pit Stop”.

- część jedenasta:

„Zorro”, „Percy The Potty Pigeon”, “Lode Runner”, “Jungle Hunt”, “Spy vs. Spy III: Arctic Antics”, “Ballblazer”, “Desert Rats: The North Africa Campaign”, “Collosus Chess 2.0”, “Zaxxon” i “Where Time Stood Still”.

- część dwunasta:

„Ghostbusters”, „Antics”, „West Bank”, „Blue Max”, „Ninja Commando”, “Ace of Aces”, “Outrun”, “Blinky Scary School”, “Władca”, “Spy Hunter”.

Linki do wszystkich poprzednich części znajdują się tutaj: http://gry.onet.pl/28061,1628516,10,artykul.html

[Marcin Drews]

Brzmi lepiej. :) Wciąż mi jednak brak wskazania na jakże rewolucyjne wzorce, stworzone w latach 80., a z powodzeniem funkcjonujące do dziś w najnowszych produkcjach. Produkcje 8-bitowe były ograniczone w warstwie audiowizualnej, owszem, ale na poziomie fabularnym wiele z nich mogłoby konkurować ze współczesnymi grami. Wbrew pozorom, nie wszystkie tytuły z tamtych lat mieściły się w koszyku z napisem "casual games".

[Augustyn Surdyk]

Brzmi lepiej. :) Wciąż mi jednak brak wskazania na jakże rewolucyjne wzorce, stworzone w latach 80., a z powodzeniem funkcjonujące do dziś w najnowszych produkcjach. Produkcje 8-bitowe były ograniczone w warstwie audiowizualnej, owszem, ale na poziomie fabularnym wiele z nich mogłoby konkurować ze współczesnymi grami. Wbrew pozorom, nie wszystkie tytuły z tamtych lat mieściły się w koszyku z napisem "casual games".

I tu w pełni się zgadzamy. :) Dziś chętniej nawet sięgnąłbym po ówczesne produkcje niż okraszone najlepszymi kampaniami reklamowymi nowości, ponieważ dostrzegam (i z pewnością nie tylko ja), że bardzo często mechanizmy działania poszczególnych rodzajów gier się nie zmieniły (a często są uboższe - przerost formy nad treścią), i jedynie warstwa audiowizualna siłą rzeczy (z powodu oczywistego postępu technologicznego) rekompensuje niedoskonałości mechaniki. I mam wrażenie, że autor tego cyklu artykułów (posługujący się nickiem "Baron von Stroheim") również myśli podobnie i z racji wieku zna omawiane z nostalgią gry z autopsji.

Szachy nawet w wersji a' la "Harry Potter" (ze sfabularyzowanym każdym posunięciem) nadal pozostaną Królowa Gier (finalizacja posunięcia w postaci sfabularyzowanej nie wpłynęłaby znacznie na czas rozgrywki, choć zachowanie tej optyki przez cała grę niejednemu utrudniłoby rozgrywkę), lecz najmniej atrakcyjna gra nie zyska wiele na najbardziej "rozbuchanej" warstwie audiowizualnej i doświadczony gracz raczej nie da się zwieść pozorom. Coraz częściej żałuję, że swego czasu zamieniłem (dosłownie) swojego C-64 z dziesiątkami kaset (i setkami gier na nich) na gitarę elektryczną. :) Gitara kurzy się w kącie, a poczciwy Commodore w piwnicy u znajomego. Gdy rodzina i praca zawodowa/naukowa absorbuje większość czasu zaczyna się doceniać prostotę formy przy jednoczesnym konkrecie treści, bo economy of time bierze górę. W latach 80. ubiegłego wieku, kiedy posiadanie C-64 lub innego Atari było luksusem widać było jak na dłoni socjalizującą funkcję gier (gromada dzieciaków tłoczyła się przed ekranem czekając na swoją kolej i kibicując kolegom, jednocześnie ucząc się na cudzych błędach np. w zręcznościówkach typu "Henry's house", "Montezuma's revenge"/"Preliminare monte" i wspólnie przeżywając przygody); dziś można by grać godzinami dajmy na to w kółko i krzyżyk okraszone wstawkami powiedzmy z "Gwiezdnych Wojen" np. wydane przez LucasArt. Chyba jednak wolałbym kartkę i długopis (przy całej sympatii, szacunku i sentymencie dla "Star Wars"). :)

[Przemyslaw Ciszek]

Każdy chyba się zgodzi, że zwykle dobrze wspomina się czasy, w których było się młodym (młodszym). I stare gry pozwalają się przenieść do dawnych czasów, w których siedziało się przed prostym komputerem/konsolą i całe dnie "katowało" się w gry, które wówczas wydawały się piękne i niesamowite. Mnie częściowo ominęła era 8-bitów (choć siedziało się trochę przy C-64, oj siedziało :P). Gdy po latach odpalam takie gry na emulatorach, nie mogę zwykle zbyt długo przy nich posiedzieć. Zbyt przyzwyczaiłem się do nowych produkcji i sprawiło to, że 8 i 16-bit stały się tylko sposobem na nostalgiczną podróż w czasie. Myślę, że próba zainteresowania powiedzmy 13-latka tymi grami, byłaby skazana na niepowodzenie, bo jego dzieciństwo do Half-Life 2 i Gothic 3...

[Marcin Drews]

Z tego samego powodu współczesny nastolatek wychowany na "Avatarze" nie będzie potrafił strawić "Dwunastu gniewnych ludzi". Czy to znaczy jednak, że ten film, czarno-biały i rozgrywający się praktycznie w jednym pomieszczeniu, jest prymitywny, bo nie ma 3D?

[Augustyn Surdyk]

Jako ciekawostkę dodam, że klasyczny film "12 Angry Men" z 1957 r. (z Henrym Fondą: http://www.filmweb.pl/film/Dwunastu+gni ... 1957-30701) doczekał się remake'u w 1997 (uwspółcześnionego, z czarnoskórymi członkami ławy przysięgłych, których nie było w oryginale, lecz, o ile pamiętam, nadal bez kobiet, poza sędziną): http://www.filmweb.pl/film/Dwunastu+gni ... -1997-5267, choć zdecydowanie ustępuje pierwowzorowi.

[Augustyn Surdyk]

Co prawda to już kolejna generacja gier po komputerach klasy C-64, ale Amiga to już też "zabytek", najmłodszym (przynajmniej urodzonym po 1985 r.) nieznany. Ostanie modele miały "aż" do 4 megabajtów pamięci RAM! :).

30 najlepszych gier na Amigę:

http://gry.wp.pl/galeria/30-najlepszych ... 431/1.html

Dwie uwagi (poza tym, że nie do końca zgadzam się z rankingiem i szereg gier jest mi nieznana, być może już zacząłem z nich "wyrastać" :) i dlatego nie poznałem):

nr 28. Street Fighter 2 - gra bardziej rozpowszechniona na popularnych w 80tych latach "automatach" (grach wideo w salonach gier, później już raczej tylko na dworcach PKP)

nr 14. Sid Meier's Pirates! – prawdopodobnie pierwowzór „Civilization”.

[Jerzy Szeja]

SF2 jest dość znany. I widziałem go ostatnio na automacie w hallu pływalni w Wyszkowie. Cieszy się tam umiarkowanym powodzeniem od gdzieś 4 lat. oczywiście gra jest dużo starsza.

O ile czegoś nie pomyliłem, to Piraci są późniejsi od Cv. Mam Piratów tegoż autora na PC. Na PC prawie na pewno są późniejsi od Cv.

[Augustyn Surdyk]

A jednak (...się kręci... :) [eppur si muove - Galileusz]) "Piraci" byli pierwsi:

1980s
Sid Meier's Pirates! (1987)

1990s
Sid Meier's Civilization (1991), Meier's most successful game franchise to date. It has lived through several versions (see below) and sold over 6 million copies. This game is a turn-based strategy game.

Sid Meier's Civilization II (1996) Follow-up to Sid Meier's successful Civilization; Brian Reynolds was lead designer on the game.

2000s
Sid Meier's Civilization III (2001), Jeff Briggs designed the third installment of the series, with more complex rules, graphics and gameplay. New features include expanded diplomacy (much like Alpha Centauri); the introduction of "culture" as a tool for domination; and "strategic resources" required for trade and to produce certain units. Sales of this installment made the Civilization series the best selling PC series to date.

Sid Meier's Pirates! (2004), follow-up to the acclaimed Pirates! game from 1987, updating the graphics and featuring some entirely new gameplay elements and an all new ballroom dancing segment.

Sid Meier's Civilization IV, Designed by Soren Johnson and released October 25, 2005. A full 3D engine replaces the isometric maps of Civilization II and III. This installment makes "Religion" (present in earlier versions only as a means of population pacification and control) a tool of domination, alongside the Culture and Diplomacy elements from previous incarnations.

2010s
Sid Meier's Civilization V, released on September 21, 2010 for North America and on September 24, 2010 for the rest of the world.

Całość: http://en.wikipedia.org/wiki/Sid_Meier

[Jerzy Szeja]

O.K. Na PC są późniejsi. Przed PC prawie nie grałem w komputerowe - tyle co w salonach gry i trochę na ZX Spectrum kolegi.

[Augustyn Surdyk]

Commodore 64 ma 30 lat

Niebieski ekran z kwadracikiem migającym obok słowa Ready. Śrubokręt wielkości zapałki wkładany do wiecznie rozstrojonego magnetofonu. Na deser dżojstiki na gumki, które po godzinie ma się ochotę rzucić o ścianę i wieczna zazdrość w stosunku do posiadaczy Amigi 500. Tak wyglądało codzienne życie posiadaczy komputerów Commodore 64, sprzętu który obchodzi swoje 30 urodziny.

Całość artykułu ze zdjęciami i filmami: http://technologie.gazeta.pl/internet/1 ... 0_lat.html

[Augustyn Surdyk]

Festiwal Dawnych Komputerów i Gier w Poznaniu
12 i 13 grudnia poznańskie centrum Perfex zamieni się w strefę dawnych gier komputerowych. Wstęp na imprezę jest wolny.
Impreza organizowana jest w Poznaniu po raz pierwszy. Chętni będą mogli spędzić czas przy konsolach i komputerach z lat 70., 80. i 90.

Dla starszych będzie to okazja do wspomnienia, jak się kiedyś na komputerach grywało, a dla młodszych możliwość poznania sprzętu i gier z "dawnych" czasów. Smaczku dodaje fakt, że w okolicy Głogowskiej znajdował się kiedyś salon gier.

Retroinformatyczna impreza przeprowadzona zostanie w Perfeksie przy ul. Głogowskiej 29 w sobotę i niedzielę w godz. 10 -18.

W programie:

Turnieje:

Dyna Blaster - sobota godz. 12
Mario Kart 64 - sobota godz. 15
Duke Nukem 3d - niedziela godz. 12

- interaktywna wystawa, gdzie zostanie zaprezentowany sprzęt (Atari, Amiga, Commodore czy Nintendo);
- demoshow, czyli zestaw atrakcji pozwalający zapoznanie się z subkulturą demoscenową, a także obejrzenie ciekawych dem z ostatnich lat.

Źródło: http://www.mmpoznan.pl/498740/festiwal- ... iu-program